Kloosterzang 1942

De god die zij aanbaden, was eerst niet
Goed te bepalen in de donk're gangen,
En op 't grasveld niet, waar vogelzangen
De vrijheid vierden, die hun lot verliet.

En is die spot wel wat men zou verlangen
In zulk een tragisch oord? waar is het lied
Dat schalt tegen de schande die geschiedt?
Hun geest is speelsch en welgebruind hun wangen.

Een god is steeds onvindbaar of gering:
Een korrel trouw, een onderlinge afspraak,
Verbeten woord of stugge herinnering
Zijn ruim voldoende om de doem die laf maakt,
De dwing'landij die 't leven wil vergallen,
Eén vuist van duizend handen toe te ballen!

Nagelaten gedichten pag. 411

12-5-1942

Geschreven in het Seminarie Beekvliet te Sint Michels Gestel waar Simon Vestdijk als gijzelaar geïnterneerd was, van 4 mei 1942 tot eind februari 1943.

Zie ook "Brieven uit de oorlogsjaren aan Theun de Vries" op DBNL - en Andere Tijden - VPRO - uitzending 7 mei 2002

geplaatst 1 oktober 2007

naar index poëzie
naar site index www.svestdijk.nl